
Neem voor Urbino gerust de tijd. Je kunt de hele dag dwalen en nog niet alles gezien hebben. Een goede reisgids over Le Marche is goud waard. Wij bevelen de reisgidsen van Evert de Rooij aan. Niet alleen omdat wij zelf vermeld staan in het deel over het zuiden van Le Marche, maar ook Evert’s grondigheid en deskundigheid waarderen. Evert raadt aan te beginnen bij de Piazza della Republica, het uitgangspunt voor “de Acht van Urbino”(rondje rechts en dan rondje links).

Wij begonnen met de klim naar het Parco della Resistenza en het Fortezza Albornoz, van waaruit je een majestueus uitzicht hebt over de stad en zijn prachtige renaissance gebouwen (haal eerst bij de VVV een plattegrond). Hier troffen we Isabelle, die de stad in een aquarel probeerde te vangen. Geniet van het uitzicht en dwaal dan door alle steegjes naar beneden.

Fascinerend, dat uitzicht dat je steeds hebt op het Palazzo Ducale, het absolute kroonjuweel van Urbino. Meteen bij zijn aantreden gaf Federico di Montefeltro in 1447 opdracht om een nieuw paleis te bouwen.

Overweldigend, het Palazzo Ducale. Elke keer als ik het zie dan vallen me nieuwe details op. Vergaap me aan de vele balkons (gelijk Escher aan de zijkant). Ik stel me voor het bovenste balkon na het ontwaken te betreden en dan een blik te werpen op de stad onder me.

Dwaal daarna rustig door de stad. Tel geen standbeelden, zeker niet op de daken! Neem de sfeer in je op van de beste bewaarde renaissance stad van Italië.

Urbino is een groot openluchttheater van de renaissance. En de Italianen doen alsof het normaal is.
En dan loopt het tegen 1 uur en is het tijd voor de pranzo (lunch). Maar waar? Gewoon aan een bewoner vragen waar je lekker eet en dat doen!

Zo kwamen we terecht bij "La Trattoria del Leone" in de via Cesare Battista 5. Een familie restaurant waar men in traditionele stijl kookt. Amore mio nam de Passatelli vegetariani, een vegetarische schotel om je vingers bij op te eten, zo lekker.

Ik nam de Tagliatelle di fave (Tacconi) al sugo di lenticchie. Tacconi is een pasta gemaakt van fave, zeg maar tuinbonen! Fave zijn in Italië een delicatesse die men rauw eet met een beetje, perfecte olijfolie. De Tagliatelle (lintmacaroni) had een saus van linzen. Traditioneler Marchesiaans kun je niet eten. Hierbij een fles Lacrima di Morro d’Alba (denk roosjes en viooltjes). De middag kon niet meer stuk!